Lena Ackermann uit Noordbroek is dol op verzamelen. Met name juskommen en servies van Mosa uit de jaren dertig. Het bedrijf Maastricht Porselein kent zijn oorsprong in 1883 toen Louis Regout in het Limburgse Meerssen begon met de fabricage van serviezen en muurtegels. Na enige tijd werd de bedrijfsnaam Mosa Porselein aangenomen waaronder de fabriek de bekendheid kreeg.

“Het serviesgoed van Mosa is zeer gewild en een collector’s item”, zegt Lena. “Ongeveer 25 jaar geleden kreeg ik mijn eerste juskom cadeau van iemand, zomaar voor de lol. Ik stopte er een plantje in en zette het voor het raam. Totdat ik op een gegeven moment bedacht er eentje bij te kopen. Twee juskommen met een plantje erin staat immers veel leuker op de vensterbank. Zo kom je later op de rommelmarkt en zie je weer een juskom. Dan is het mis, voor ik het in de gaten had was ik verzamelaarster van juskommen. En zo rol je er een beetje in. Ik had de kommen eerst op een plank in de kamer. Na verloop van tijd moest er iets anders komen. Ik heb nu een speciale museumkamer hiervoor.” Inmiddels is de collectie flink uitgebreid. Op het moment telt de verzameling ongeveer 250 juskommen (de meeste met een vaste schotel), waarvan ± 5 met een losse schotel. De juskommen verschillen van kleur, decoratie, hebben één of meer oortjes, een uitsparing voor een juslepel, enz. Als je er op gaat letten zie je velerlei variaties. Het overgrote deel van de juskommen is van aardewerk. Maar ze heeft ook emaille juskommen. “Deze werden door de arbeidersgezinnen gebruikt. De meeste juskommen zijn van Duitse makelij en dat heeft een duidelijke reden. Men heeft in Duitsland meerdere serviezen, één voor door de week, één voor de zondag en soms ook nog voor de feestdagen. In Nederland hebben we van oudsher slecht één servies in huis.” Lena bezoekt regelmatig rommelmarkten en verzamelbeurzen om haar collectie met juskommen uit te breiden. Via internet koopt ze ook wel eens wat. In 1999 deed ze ook voor het eerst mee aan de Culturele Open Dag in Noordbroek. Dit jaar was het dus al weer voor de 10e keer dat ze de deuren voor publiek open had. “Zo kunnen andere mensen er ook van genieten. Deelname hieraan vind ik echt heel leuk. Dit jaar heb ik vanaf de opening ’s morgens tot ’s avonds vijf uur in de museumkamer gestaan om mensen te woord te staan.
Gelukkig heb ik dan hulp van mijn moeder en andere mensen op zo’n dag. En dan genieten wij minstens zoveel als onze gasten.”