En wij, bewoners van Noord- en Zuidbroek, en ver daar buiten, zetten de schouders er onder om het geld, wat nodig is voor vervolg behandeling in Amerika, bij elkaar te krijgen.

Ook ik begon gelijk te denken. Wat kan ik doen. Iedereen zoekt een actie, die bij hem of haar past. Maar wat paste bij mij. Nu klopt in mij een toneel hart (net als bij Frank en Alja) dus in die richting ging ik het zoeken. Maar dat levert niet direct geld op. Verder denken. Iets verkopen. Maar wat? Bij toeval een site, waar knuffels te koop waren, gevonden. Super schattige dolfijnen in vrolijke kleurtjes en zelfs met glittertjes. Het bedrag van de aankoop was onze gezinsbijdrage aan de actie, zodat alle verkoopinkomsten ook daadwerkelijk naar de stichting ZORG VOOR JOLAN kunnen. Later werd aan de collectie nog baby / peuter / kleuter / kinder kettingen en kralen pakketjes toegevoegd. Natuurlijk zorgde ik dat er bij Jolan en Tristam een dolfijn bezorgd werd.

En dan toch weer dat toneelbloed. Want wil je iets verkopen, dan moet je de aandacht trekken. Als Bloemen Fee op de braderie en als Roze Boerin (met de dikke billen) op de boerenmarkt, val je op. Zo krijg je mensen bij je kraam. De verkoop liep goed. Maar ook zeer bijzonder waren de verhalen van de mensen, die met zieke kinderen of vol- wassenen te maken hebben gehad. Kinderen en volwassenen die het hadden gered of soms ook niet. Maar alle mensen die ik sprak wensen Jolan en zijn ouders het allerbeste.

Graag wil ik u nog één lieve donatie niet onthouden. Voor de kraam verscheen een man, na even rondgekeken te hebben, kregen we een gesprek over de knuffels. Hij gaf te kennen dat hij niemand had, aan wie hij ze kon geven. Was zelf kinderloos, woonde in een buurt met ouderen en was al een hele poos ziek. Zoals hij zelf zei: ”De grootte K” heeft mij te pakken en zal mij naar het einde voeren. Toch was hij uit bed gekomen omdat hoorde dat op de braderie actie werd gevoerd voor Jolan. Spontaan sloeg ik als, Bloemen fee, mijn armen om deze man. En knuffelde hem. De man deed 10 euro in de collecte emmer en zei: “Als je op je oude dag nog door een bloemen fee wordt geknuffeld, moet je toch in wonderen blijven geloven”. 

Tussen markten en braderieën mochten de Knuffels bij Dorothy’s Hairplace liggen. Van waar uit de dolfijnen ook nog verkocht werden en waar een collectebus stond. Waarvoor mijn dank.

En dan komt het moment waarop de opbrengst naar de bank gaat. Afstorten, rammelende  munten en muntjes in een schuifbak en papiergeld in de papierteller. Een druk op de knop. De machine telt……………… er verschijnt een bedrag op de display; € 546,87. Het wordt op mijn eigen rekening gestort om over te maken naar de stichting. En om u gerust te stellen, dat uw geld goed terecht is gekomen, kan ik melden dat het afgerond naar 550 euro overgemaakt is.

Dank u allen voor uw aankoop van de knuffels, kettingen, kralen en donaties.

                                    

Bloemen fee / Roze boerin (met de dikke billen) Martzen Tichelaar