Wie, mien voader, mien zeuntje en ik reden op ‘n moeie zundagmorgen deur Grunnen en Drinthe om mien nije auto uut te perbaaiern. Zeunlaif zat achterin te lezen in zien boukje over reuzen, demonen en droaken mit ain oge! Hai kon net goud en wel lezen en dat was veur hom ‘n weg noar spanning en sensoatie!
In de verte bie Annen kwam ‘n man aanlopen; zo te zain ‘n ainzoame wandeloar; stokje op scholder, mit ‘n pongeltje goud der aan. Dou wie wat dichterbie kwamen zee voader inains: “ Hee das ja Lubbe uut Muntendam, dij komt zeker huilemoal lopens van Veenhuuzen, ‘this veurjoar en din het hai mainstied zien straf der weer op zitten; hai mout nog ‘n moei indje lopen noar Muntendam, mor dat is e wel wint”.
Wie reden verder deur moei Drinthe. Ik opperde nog om Lubbe mit te nemen noar Muntendam, mor voader zee: “Bist doe gek, Lubbe is nait te vertrouwen, ‘n gauwdaif en messiesteker, hai het mor ain oge meer, ‘this ‘n echte ‘miesgaster’!”.
Voader haar nog meer vreselijke verhoalen over Lubbe, zien klaainzeun von dat prachtig en hong aan zien lippen.
‘t Was ‘n zetje stil in d’ auto. Zeun was ophoalen mit lezen, ik zag in ‘t spaigeltje dat e noar boeten keek mor niks zag. Zien Opa vertelde verder over Drinthe, Opoe was in Annen geboren en was dus aiglieks ‘n Drinthse.
Opains keek d’lutjejong zien Opa en en vruig: “Opa, haar de ‘miesgaster’ dij aine oge ook in ‘t midden zitten, net as de droaken?”!!!

Berend Hooijer.

-Een ‘miesgaster’ is een ‘mispunt’.