Janny Bijsterbosch-Veenhoff

Een Mens voor de Lens: Janny Bijsterbosch-Veenhoff
 
Sumatra
Janny Bijsterbosch-Veenhoff is het 3e kind van Willem Veenhof en Adriana Cornelia van Os,  geboren 14-07-1930 op Sumatra. Bij de oude Sumatraanse bevolking toen ook nog wel Swarna Dwipa genoemd oftewel ‘Het eiland van Goud’.
Haar ouders waren in 1924 getrouwd. Ze woonden in Doorn en haar vader had gevaren op de grote vaart.  Hij kreeg in 1929 een baan aangeboden op Sumatra bij een palmolieplantage en kort daarna werd Janny geboren.
Ze was meteen rap en schrander, want ze kon na 9 maanden al lopen. “Mijn voet-jes lopen nog steeds goed en mijn vader was er altijd trots op dat ik op 9 maanden al kon lopen.”
Na een paar jaar verhuisden haar ouders vanuit Sumatra terug naar Doorn. “Want daar liggen onze roots.”
Weer 7 jaar later verhuisden ze naar Zwol-le en begon haar vader een bedrijf in accu’s. “Daar maakten we die aangrijpende oorlog mee. In de oorlog had mijn vader door zijn accuverkoop contacten met veel boeren en zodoende kregen we regelmatig melk. Wij moesten, als kinderen, dat ophalen en soms wel een uur heen en een uur terug fietsen.” 
Janny ging in Zwolle naar de ULO en daarna de Handelsavondschool. 
In Nederland stonden de jaren 1945-1949 helemaal in het teken van de Indonesische kwestie. Direct na de Japanse capitulatie riepen Soekarno en zijn medestanders de onafhankelijke republiek Indonesië uit. Nederland erkende die re- publiek niet en zette alles op alles om Nederlands-Indië te behouden. Zoveel jonge mannen werden naar het voormalig Nederlands-Indië gezonden om mee te werken aan het herstellen van “Orde en Rust”. Ook een broer van Janny is 
3 jaar in militaire dienst geweest.
“Precies in de streek waar we gewoond hadden op Sumatra. Veel jongens die later uit Indonesië terugkwamen konden niet meer wennen in Nederland en emigreerden. Ook mijn broers wilden emigreren en mijn vader was er ook al mee bezig en zo zijn we in 1951 naar Canada gegaan.”
 
Jan 
“Hoe ik Jan leerde kennen? Ik was op gymnastiek en een vriendin had een vriend Rudy van Swieten en die was weer bevriend met Jan Bijsterbosch, nou dan gaat dat zo…”
Jan werkte ergens op kantoor en deed een studie voor gerechtssecretaris. Eind 1950 zijn we verloofd. Toen gingen mijn ouders naar Canada verhuizen en moest ik mee. Ja, ik ben streng opgevoed, de mattenklop-per hing binnen handbereik aan een spijkertje. 
In Canada ging ik werken bij een heel rijke vooraanstaande familie. Vorig jaar ben ik er nog geweest met mijn dochter.“
“Eerst dacht ik dat Jan, mijn verloofde, ook wel naar Canada kwam, maar hij wou niet en daarom ben ik eind 1951 terug gegaan naar Nederland. Tien dagen varen met de boot, het cruiseschip Rijndam van de Holland Amerika Lijn. Het schip had prachtige kunst en kunstvoorwerpen aan boord vanaf de 17e eeuw. Jan stond in Rotterdam op de kade te wachten en toen ik van de boot afkwam stond de taxi klaar. We zaten achterin en we waren zo blij. We zoenden en die taxichauffeur keek in de achteruitkijk-spiegel, vergat te sturen en reed tegen de stoep omhoog en bijna tegen een paaltje.”
In Zwolle kreeg Janny meteen weer werk bij een familiebedrijf Spanhaak in Zwolle.  
“Kreeg je geen heimwee naar je familie in Canada?“
“Nee hoor, ik ging terug naar Zwolle en naar mijn verloofde” 
Jan en Janny lieten zich inschrijven bij een woningbouwvereniging in Zwolle.
Het was in die jaren wel erg moeilijk om een huis te krijgen, er was een nijpend woningtekort, maar al in 1953 kregen ze een woning toegewezen aan de Adriaan Pauwstraat 7 te Zwolle en konden ze gaan trouwen. 
“In 1955 is onze dochter Herma geboren en in 1958 Rianne. In 1957 ben ik meteen met 1 baby op visite gegaan naar mijn vader en moeder en natuurlijk ook de verdere familie in Canada, met de boot……. O, dat ging best.” 
 
Zuidbroek
In 1960 was het Kantongerecht Zuidbroek ingrijpend verbouwd. Trouwens, de indeling van toen is nu nog steeds zo. Jarenlang had op de deur van de rechtzaal een bordje gezeten met rechtszaal en nu zat er een nieuw bordje op de deur zonder de letters rechtzaal. Medewerkers zoals bijvoorbeeld Bouwina ten Cate en Tjark Grozema waren net of gingen uit dienst. Verjonging van het personele bestand is meestal het vervolg op een grondige verbouwing. Jan Bijsterbosch werkte op het kantongerecht in Zwolle en werd in 1960 gerechtssecretaris op het kantongerecht in Zuidbroek. “Daar konden we toen aan de Klaas Woltjerweg een huis huren van Mandema en later konden we het kopen. Naast ons woonde de familie Tielman en de familie van den Berg, daar hadden we fijne buren aan. Onze zoon Wim is in 1961 aan de Klaas Woltjerweg geboren. Een heerlijk huis op een prachtige plek en in de tuin appels-,  peren-  en pruimenbomen. We hebben er 46 jaar gewoond, maar op een gegeven moment moest het weer geverfd worden en je weet hoe dat dan gaat en toen heb ik een appartement gekocht aan het Winschoterdiep.”
 
Rinsma
Janny werkte ruim 15 jaar bij notaris Rinsma. Ze begon in de tijd dat Jan Stouwie er ook nog was. Later met notarisklerk Jan Munneke en met Sieneke Wieringa-Tolner. Het was prachtig werken en mooi verantwoordelijk werk. Het samenstellen van de koopakten, hypotheek-akten, testamenten, huwelijkse voorwaarden. Je moet nauwkeurig kunnen werken, want een klein schrijffoutje kan heel vervelend zijn. En je hebt een beroepsgeheim, het is je plicht te zwijgen over feiten en gegevens van het notariaat. “Ja, ik heb altijd nog contact, ook met Rinsma, afgelopen zondag hebben we nog even met elkaar gebeld.”
 
Vakantie
Janny en Jan zijn samen erg veel op vakantie geweest. Veel naar familie ‘all over the world’. Enkele keren naar een schoonzus in Nieuw Zeeland, naar een oude Zwolse vriendin die in Australië woont, dochter Herma heeft met haar gezin 22 jaar in Zuid Afrika gewoond, “We zijn 6 keer in Zuid Afrika geweest en ook twee keer in het Krugerpark in Afrika. Daar lopen de leeuwen zo rond en soms maar 20 meter van mooie reeën vandaan. Jan en ik hebben veel kastelen en stadjes bekeken. Hij hield veel van oudheden. Monumentale panden bekijken, de geschiedenis erachter, en er van weten en genieten. We hebben jaren op huisdieren gepast. Het begon met onze zoon die in Amsterdam woonde en vroeg ‘Mam wil je op onze poes passen als we op vakantie zijn?’ Later bij een nichtje in Ede op hun hond. Bij mensen in Rhenen vlakbij de dierentuin, zij hadden 3 katten. Zo hebben we erg veel op allerlei huisdieren gepast, waar ook in Nederland. Kostelijk om te doen. We hadden zelf een Boxer en later een zwarte Labrador. Met katten was het zo gemakkelijk, je verschoonde 
’s morgens de bak en gaf ze dan eten. Je hoefde er verder niet naar om te kijken en je kon de hele dag je gang gaan.
Samen met Jan heerlijke lange wandelingen maken in de bossen en in de omgeving van Doorn naar Wijk bij Duurstede en van Doorn naar Maarn. Ja ik hou veel van dieren en veel van mensen. Schapen, mooie paarden en koeien in de wei en dan die gele koolzaadvelden en paarse en witte aardappelvelden en de mooie paardenbloemen. Over de vrolijk gele paardenbloem en de mooie kant ervan heb ik nog eens een verhaal geschreven. De natuur is zo geweldig, ik hou vooral veel van dieren. Dat is zo grappig, als ik op straat loop is het net of een hond het in de gaten heeft. Ik moet even aaien.”
 
Onderweg
Janny is veel onderweg. Je ziet haar vaak even door Zuidbroek lopen naar de bakker en bij de uitgang van de supermarkt koopt ze dan nog even een straatkrant. Drie jaar geleden, in 2013, heeft ze haar auto weggedaan en reist nu veel met de trein en met de Opstapbus.
“Ik kom veel in Duitsland met het opstapbusje, dat busje is kostelijk. Ik ga wel 2 of 3 x per week mee een rondje rijden. IJsbrand en Boelie zijn enkele van de vaste chauffeurs. Ze halen je op van huis en brengen je weer terug, naar allerlei leuke doelen. Naar de VW fabriek in Emden, rondje Hoogeland, de Hortus in Haren, of een advocaatproeverij. Of naar Westen in Ter Apel en naar boer Geert in de Mussel. We doen een rondje Olle Rheen en daarna lekker schnitzels eten en dan komt er ook een koor uit Nederland allemaal oude liedjes zingen. Van die ouderwetse meezingliedjes. Mijn broer speelde vroeger Mandoline en ik speelde gitaar en mijn andere broer speelde Banjo en dan zongen we van die mooie Zuid Afrikaanse liedjes en Cowboy liedjes uit die tijd. Ook gaan we met de Opstapbus naar Papenburg of een rond-je Westerwolde. Naar Douwe Egberts met een oud Hollands buffet, of naar een kaasboerderij. In Wedde gaan we naar een toneelavond. Prachtig. Ze nemen meestal kleine wegen, van die toeristische wegen en dan zie je zoveel moois. Het zijn meestal 65-plussers die meegaan, soms ook wel echtparen. Ja, ik heb veel van de wereld gezien door alle emigraties van familieleden en ook van vrienden. 
Met de bus neem ik een dalkaart, voor een tientje rijd ik zelfs naar Drachten. 
Ik heb nooit gerookt, dus ik trakteer mij op reisjes, 2 of 3 keer per week. Laatst vond ik een bordje met een tekst, dat lag zomaar op straat en weet je wat er op stond:
Hij die veel onderweg is
vindt thuis wat hij zocht.
 
Schrijven
Janny heeft een liefde voor schrijven en dat vindt zijn oorsprong in de talloze brieven die zij in haar leven heeft geschreven. Dat begon met de brieven die ze vanuit Canada schreef naar haar geliefde Jan. Daarna schreef ze vele brieven naar haar ouders en haar 3 broers en zus in Canada, maar ook naar familie in Nieuw Zeeland en dochter in Zuid-Afrika. Ze heeft een genietende manier van de wereld inkijken en vooral haar vriendelijk participerende observatie valt op. Als je dan in staat bent om je liefde voor natuur en je verbondenheid met mensen om je heen en soms gewoon kleine belevenisjes in mooie verhaaltjes samen te vatten; ja dan heb je de kern van het leven aardig te pakken. 
Ik heb haar bundel in één keer uitgelezen en het is mooi dat haar kinderen er een boekje van lieten maken en haar zwager Jack in Canada, die mooi kan schilderen, heeft speciaal het kaft voor dat boekje gemaakt. Het schilderij hangt in het stadhuis van Sarnia (Canada).
 
Hobby’s
Wat zijn je hobby’s Janny? “Hobby’s?  Ja...? 
Reizen, rondreizen, mensen, dieren.
Ik ben ook tijden lid van een wandelclub geweest, wandelen doe ik graag.
Vroeger was ik redelijk goed in gymnastiek. Ja, ik ben goed geweest in gymnastiek. Dislok in de ringen en met salto.”
Oefeningen met de ringen vragen veel kracht. De oefeningen worden afgewisseld met zwaai-elementen, een handstand in de ringen en altijd met een spectaculaire afsprong. Turnen aan de ringen is imponerend en prachtig om naar te kijken. 
 
Epiloog
Een gezellige verteller, die veel heeft gereisd en van de wereld heeft gezien en dan kan je veel verhalen. Ze heeft 3 kinderen, twee dochters en 1 zoon en 6 kleinkinderen; 4 meisjes en 2 jongens.
“Ja ik heet Janny Veenhoff met 2 FF’s. Mijn vader en de verdere familie is met 1 F.
Toen ik ging trouwen moest ik mijn papieren uit Sumatra hebben en toen kwamen we erachter. Die ambtenaar had de achternaam met 2 FF’s geschreven.”
 
Rienus Huis, 06-25043902