Er was weer een ‘beleeftocht’ in de Heemtuin. Elk seizoen neemt een gids een groep mensen mee om met alle zintuigen én de verbeelding de natuur en de geschiedenis van het gebied te beleven. Een groepje mensen, volwassenen en kinderen, staat aan de waterkant. Wat doen ze daar? Ze luisteren aandachtig naar wat je op een zonovergoten zondagmiddag kunt horen: gezoem van insecten, een vogel, een brommer die langskomt, de wind door het riet. Kort daarvoor waren ze nog in de ‘kleine-beestjes-tuin’; erg leuk voor kinderen. 

 

 

Onderweg leren de deelnemers welke blaadjes ze kunnen plukken en eten en hoe je de prik van brandnetel wegneemt. Dan gaat het van de gebaande paden af, een klein dierspoortje op langs het water. Dit mag alleen met een gids erbij! De schoenen gaan uit voor een blote-voeten-ervaring. De heide prikt en kraakt een beetje, de modder is juist glad en opgewarmd door de zon, in het water sijpelt de modder tussen je tenen. ‘Best lekker’, vindt een jongetje. ‘Kijk, een klein groen kikkertje!’ roept een ander. Door een loep wordt de zonnedauw bestudeerd. Dat mooie ronde blaadje met de rode haartjes eromheen kan ineens een kooitje vormen om een argeloos vliegje dat even op het blad neerstrijkt. Het is een vleesetend plantje! Zeldzaam in Nederland en beschermd. Hier in de Heemtuin groeit het volop. 

De beleeftocht is ook een tocht door de tijd. Het landschap vertelt het verhaal van de ijstijden, de jagersverzamelaars, het veen en de winning ervan. Twee tegen elkaar ketsende vuurstenen geven de prikkelende geur van vuur. Zo deden de jagersverzamelaars dat. Bij de geur van een brandend stukje turf riep eens een oudere deelnemer: ‘Ach ja, zo rook het vroeger bij mijn grootouders!’ En wie herkent nog de geur van gagel die hier bij het ven groeit? Dat ging vroeger in de beddenzak. Het ruikt heerlijk.

Dan is het tijd om een mooi schilderijtje te plakken met alles wat je hier in de natuur vindt. Leuk om mee te nemen naar huis. Langs het pad laten de kinderen de springbalsemienen springen. Nog even bij de bijenstal langs en dan zit de tocht erop.