“Eerst was der veen en alles onbegoanboar
’t Laand was sjompeg en gain mensk dij kon der woon’n.”
(Ede Staal)

Wel liep er de belangrijke Veenweg van Groningen via Slochteren, Noordbroek, Zuidbroek, Meeden en Wedde naar Boertange. Derde kerstdag liepen 91 mensen van Noordbroek naar Slochteren, of omgekeerd, deze hoofdweg nog een keer.

Grondverkleuringen en luchtfoto’s geven nog aan waar de weg heeft gelegen. De vette klei vertelt over de overstroming van de Dollard in 1509 die zelfs tot hier reikte. Met fantasie liep de groep door heideveld of wadgebied en langs 90 ha. land en bos van de vervener Gockinga, die zijn eigendom Veenhuizen noemde. Men verbeeldt zich het vermoedelijke steenhuis van de familie Stote of Stota, die nooit hadden kunnen vermoeden dat hun naam eeuwenlang zou worden verbonden met Stootshorn. Daar was het even pauze met glühwein of kwast. Denkbeeldig moest het riviertje de Sijpe worden overbrugd met een anti-slipmat van kippengaas. Echt aanwezig wa-ren de schans van Slochteren om de weg te “waarborgen”, de schapen en de torenspitzen van Slochteren en Noordbroek als bakens in het wijdse land. Bij beide zijn de pastorie en viskenij bewaard gebleven. De bijbehorende scholen, die in Zuidbroek nog wel staat (Kerkhörn), zijn verdwenen. Aan den lijve werd ondervonden welke conditie de boeren vroeger moeten hebben gehad. De kerken waren geopend en nú zitten de kerkbanken heerlijk met warme koffie en thee en interessante historie. Vertelt door de gidsen Andries Doorlag van de Historische Vereniging “Het Wold” en Henk Pol van de Historische Kring Menterwolde. Zij hebben de deelnemers een winters middeleeuwse tocht laten beleven. “En elk gait mit muie vout’n en ’n rozige kop op hoes aan.”