Dinsdag 24 februari had jeugdtoneelgroep Jong Toveroos geen repetitie omdat het voorjaarsvakantie was. Toch kwamen spelers en een aantal ouders om 19.00 uur samen voor Dorpscentrum De Broeckhof in Zuidbroek. De spelers wilden zich verdiepen in de materie van hun musicalvoorstelling, Anne en Almaz, die op 18 april wordt opgevoerd en als onderwerp de Tweede Wereldoorlog, Jodenvervolging en Anne Frank heeft.

Voor De Broeckhof werd aan de groep witte rozen uitgedeeld. Ze vertrokken in een stille tocht naar het monument bij het station alwaar de rozen aan de voet van het beeld gelegd werden. Na een moment van stilte liep de groep naar het mooi gerenoveerde stationsgebouw van Zuid-broek om in het Noord Neder- lands Trein en Tram Museum de expositie ‘Getuigen langs het spoor’ te bekijken en te beluisteren. 

Bij de ingang van het museum werden ze gastvrij ont- vangen door vrijwilligers van de NNTTM. In de bovenzaal, de voormalige stationschef woning, zagen we een film over Liesel Aussen, een Duits Joods meisje, dat met haar ouders van uit Duits-land naar Winschoten vluchtte. Via Westerbork werd zij uiteindelijk gedeporteerd naar Sobibor, waar zij vergast werd. Na de film werden ze naar de voormalige wachtkamers begeleid, waar ze luisterden naar verslagen van jongeren, jong volwassenen, die opgroeiden en woonden in de nabijheid van het spoor, waarover de gedeporteerden vervoerd werden. De foto’s en informatie van omgekomen mensen maakten dat de informatie je diep raakte. Ook lagen er briefjes, stille getuigen, met woorden van hoop of afscheid, door de mensen uit de wagons geworpen, in de hoop dat de briefjes gevonden werden en doorgestuurd naar achtergebleven familieleden. De spelers en ouders waren zeer onder de indruk van de expositie en bij de koffie/thee werd er dan ook intensief nagepraat.

Al met al een zeer leerzame avond, die hopelijk maakt dat je bewust wordt gemaakt van het verleden en van de verantwoordelijkheden in het heden en in de toekomst. Om af te sluiten met een regel uit een lied van de musicalvoorstelling Anne en Almaz; “Als wij niets doen, wie dan?”