Van uw wijkverpleegkundige
‘Welke kleur lippenstift wil je vandaag’? ‘De donkerrode’ klinkt het zachtjes van onder de dekens. Meneer Mulder buigt zich voorover om de juiste kleur aan te brengen op de smalle lippen en houdt mevrouw een spiegeltje voor. Ze straalt en zegt: “Ja, zo is het goed!” Met haar 90 jaar ziet ze er mooi uit: witgrijze haren strak in een knotje op haar hoofd, kleur op de wangen en een mooie satijnen pyjama aan.

Ik kom graag bij de familie Mulder, het is er altijd gezellig en warm. Zij ligt in bed, maar als een koningin tussen de met veel zorg geborduurde kussens. Hij zit in pak of met een net overhemd aan in de stoel bij het raam. Vaak houdt hij haar hand vast als ik haar verzorg. Ze hebben altijd de deur open voor buurkinderen en familie, verse bloemen op tafel…. Oud worden wil iedereen, maar niemand wil oud zijn. Van meneer en mevrouw Mulder zie ik dat oud zijn ook heel veel wijsheid en rust brengt. De rimpels laten zien dat deze mensen gelachen en gehuild hebben. Hun grijze haren hebben veel van het leven, van de wereld gezien. De tijd die het meneer kost om mij het wasteiltje aan te geven, zorgt ervoor dat ik even rust neem, en de situatie even goed in me opneem.
Oud zijn, oud worden, een ramp? Als je goed kijkt, zie je heel wat anders!