Weekend

Het woord dat ik als titel van deze column heb genomen, daarvan kan ik me niet herinneren dat we dat vroeger ook gebruikten. Het is een Engels woord: “wiekent”, weekeinde dus.
Dat we mekaar op de vrijdag al een prettig weekend wensen is heel normaal, tenzij je de zaterdag nog mag werken in een winkel of een dienst moet draaien in één of andere instelling. Vroe-ger werd er (tot in de jaren '60) gewoon gewerkt op de zaterdag, er was nog geen vijfdaagse werkweek. Ik heb het zelf nog meegemaakt dat ik op zaterdagochtend naar kantoor moest.
Hoe vermaakten wij ons dan op de zondag?
Voor degene die moesten, maar ook die het leuk vonden, was er op de ochtend de Zondagsschool. Ik hoefde niet van m'n ouders, maar ging wel, want ik vond die verhalen wel leuk met die plaatjes erbij die de leidster dan op zo'n flanelbord plakte, zodat je je er een voorstelling van kon geven hoe de wereld er toen uit moest zien. Ds. Witteveen kwam eens per week naar de Zuiderschool om de oudste leerlingen wat Bijbelkennis bij te brengen en hij kon prachtig vertellen, we hingen dan aan z'n lippen. Ik zag het allemaal als mooie sprookjes maar of dat het nu echt allemaal gebeurd is, daaraan twijfel ik nog steeds... sorry voor de gelovigen onder u.
Trouwens ik heb nog steeds het Bijbeltje dat je bij afscheid mee kreeg!
Dan kwam die lekker lange zondagmiddag, nadat moeders zelfgemaakte soep, kruimige piepers en groenten uit eigen tuin (hetzij vers of uit de weckfles) en vla, hetzij zelf gemaakt of uit een pakje van John Moir (kent u het nog?)waren verorberd.
Pa genoot van een middagslaapje en moeder rommelde wat aan en zocht alvast de vuile was bij mekaar voor de volgende dag, ja want maandag was en bleef wasdag...pffff.... nog zonder een machine. De kinderen werden naar buiten gestuurd met een dubbeltje en daarmee ging je naar de Hoofdstraat. Tja, je ging naar vrouw Zeef met dat dubbeltje om een ijsje te kopen of je wachtte op de ijswagen van Veronica, want die had ook heerlijk ijs.
Als je het nu een beetje handig bekeek dan bleef je in de straat tot Veronica kwam, dan kreeg je misschien wel een ijsje van moeder en kon je dat dubbeltje nog even bewaren.
Moeder trakteerde zichzelf meestal op een slagroomwafel en ik mocht dan zo'n heerlijk ijsje met een dot luchtige slagroom er op. Een traktatie! En dat resp. voor een kwartje en een dubbeltje.
Voor een dubbeltje kon je vroeger ook twee pakjes kauwgum kopen. Wat heeft vrouw Zeef vaak moeten opdraven voor onze pakjes kauwgum mét filmsterrenplaatjes! Natuurlijk was er meer interesse in die foto's dan dat plakje zoete kauwgum, die lag gauw uitgespuugd op straat (iets wat je vandaag de dag helaas nog steeds ziet...!) en dubbele filmsterren ging je onderling ruilen. Het was een echte rage! Och, wat was ze knap die Doris Day, die op 3 april j.l. alweer 90 jaar is geworden en dan die mooie Rock Hudson, waarvan werd aangenomen dat hij met Doris verkering had. Nou nee, heel veel later bleek dat Rock “van de mannen was”... wat heeft die arme man dat lang voor zich gehouden. Gelukkig is er, behalve o.a. in Rusland dan... veel veranderd.

JP