Denemarken 1947

Uit het dagboek van Berend; Bé Hooijer uit Muntendam heeft voor zijn kleinkinderen verhalen geschreven over een lange vakantie in Denemarken. Hij deelt zijn belevenissen graag met de lezers van MiddenGroninger.nl

Tivoli
Tivoli in Kopenhagen is een wereldberoemd pret-en speelpark met tientallen attracties midden in de stad. Met Arne en zijn verloofde Ingse gingen Franck en ik een hele dag naar Tivoli. Als je binnenkomt word je allereerst verrast met live muziek. Een groepje muzikanten spelen melodieen uit heel Europa. Het zijn steeds andere groepen; deze zondag waren het een groep Belgen met trompetten, trombones, violen een harmonica en een contrabas. Het park was opgesmukt met veel bloemen en waterpartijen waar orgelmuziek uit kwam. Opvallend was de prachtige chineese toren waar allerlei voorwerpen en etenswaren uit china te koop waren. Het meest spectaculair was voor mij de Rusjebane (Roesjebaan). Het is een smalspoorbaan met zeer grote hoogteverschillen. Arne kocht 3 kaartjes, Ingse durfde niet mee, ze had al eerder een rit gemaakt en was voor altijd genezen!
Ik moest ook wel even nadenken of ik meedurfde, je zag de mensen die al een ritje gemaakt hadden met spierwitte koppen uit de karretjes stappen. Sommigen kokhalsden en moesten overgeven. Maar na een paar minuten stapten Arne, Franck en ik, toch in. De open karretjes rijden vanzelf van een hoogte met een duizelingwekkende vaart naar beneden in een dal. Daarbij heb je het gevoel dat je maag in je keel komt en je kop van je romp vliegt!! Na een ritje van nog geen 10 minuten waren we alledrie wel eerst een kwartier van de kaart en moesten op een bankje bijkomen. Na het eten van een boterham en een glaasje limonade gingen we verder. We stapten in een ballon die met een vliegende vaart rondging; mannen aan de zijkant wierpen de ballon in de lucht dan ging het omhoog en dan weer omlaag. Ook hier had je maag het weer goed te verduren en hadden we meer dan genoeg van van het draaien en op en neer vliegen. Bij een vertelclown kon je op bankjes gaan zitten in een kring rond de clown. Hij vertelde verhaaltjes van de beroemde Deense schrijver H.C. Andersen. Omdat het natuurlijk in het Deens was, begreep ik er niet zo veel van. Toen ik aan het eind van een verhaal vroeg of hij het ook in het Hollands kon, zei hij; goedendag jongen, daar moest ik het mee doen. Wel leuk was een soort houten loopbaan, je stapte er op, begon te lopen maar je kwam niet vooruit. Toch kwam je voor je gevoel op een hoogte en dan ging je met een vaartje naar beneden! Je was dan weer op dezelfde plaats; ik begreep niet hoe het werkte, maar dat was schijnbaar ook de bedoeling. We zijn de hele dag in Tivoli geweest. Het was prachtig weer en het verveelde mij aan het eind van de dag nog lang niet. Later toen we met onze eigen kinderen in Denemarken waren, was het altijd weer een leuke dag in Tivoli.