“Moi luu Ik wil mie eefkes veurstellen aan joe. Mien noam is Cor Uildriks en ik mag geern verhoaltjes schrieven. Ik schrief t maist en t laifst in t Grunnegs en nou heb ik de meugelkhaid om n verhoaltje veur de kraande te moaken.” 

Als joe dat schiere verhoaltjes vinden den gai ik dat veur n tied doun, dat hait den n column.Ik schrief zomor over dingen dai mie deur de kop hèn goan en dai denk ik wel meer luu bezig hôllen. Of wat ik zoal mitmoak in t doagliekse leven.

Neem nou die dingen dai je sums kriegen as je boodschoppen doun, der wassen aintied van dai fetuuten gogos haiten ze. Je kregen 

ze van de kassa juffrouw en ze bint specioal veur de kinder bedould.

De vraauw vruig mie zotterdags of ik veur heur om boodschop wol.

Winkel is mor n hoanetree bie hoes vot dus ik ging lopend. Ik haar n plastic puude in de aine en t boodschoplieske mit de sinten in de aandere buutse. t Was drök in de winkel mor mit n körfke aan de haand ging ik der deur en waarkte t lieske oaf. Dou ik betoald haar en noar boeten luip wer ik zo’n beetje ondersteboven  lopen deur n horde kinder dai abmoal deurnander hén bulkten om gogo’s. Ik haar twai van dai dingen kregen en zee, ik gooi ze doar in t gras en wel hom vind mag hom hoalen. Mit n groode zwaai dee ik net of ik ze in t gras gooide mor ik haar ze nog in de haand. Al dai kinder vlogen noar t gras mor n leutje wichtje bleef stoan. Wat nou vruig ik, wilst doe den gain gogo’s? Ach, zee t wichtje dai aander kinder binnen ja veul groter den mie, doar kin ik nait aan runnen dus ik wacht wel op n aander. Ik dee de haand open en zee, dissen binnen veur die en gaf heur n aai over de kop. Tevreden luip ik weer noar hoes, t binnen nait altied de bruutoalsten dai gelök hebben docht ik.

Deur Cor Uildriks