Winkel

Hebben joe dat nou ook wel ais dat as je boodschoppen doun mouten en met joen karrechie de winkel in goan en den vot vastlopen, omdat der minsen stoan te kleppen? Nou dai pech haar ik nou ook, geliek de eerste gaang vlak veur de kouke ston een vraauw mit een aander vraauw te proaten en ik mos kouke mitnemen van mien vraauw. ”Mag ik der evenkes bie vruig ik zo vesounlek meugelk…”, gaaien enkele reactie. ”Mag k evenkes bie de kouke vruig ik weer en nou wat harder…” Weer gain reactie… Ik steute mit mien kaare tegen de kaare dai t dichtste bie ston… de vraauw keek mie stoens aan omdat ze duchtmie t vervelend von dat t gesprek onderbroken wui… ”Hoaln joe ook zo van dreuge kouk zee ik?” ”Nee!", zee t mins, ”geef mie mor een plakke frisse hou dat zo?” Nou”, zee ik, ”k wil geern een kouke mor tegen tied dat ie oetproat binnen is e dreuge." ”Je kinnen toch ook gewoon vroagen of je der bie kinnen snaauwde ze en gong toch mor aan kaande.” Ik pakde gaauw een kouke en drökte mien kaare woar traauwens een wieltje blokeerde noar de gruinte. Tiedens dai rit graaide ik nog een stoetje mit en stoomde geliek deur noa de teunbaanke mit vlais… en doar luip ik weer vast bie de dreugde worsten. Een vraauw ston mie braid in t pad en bekneep alle worsten, ieder bod pakde ze weer een naaie en kneep der weer in. Dou t mie t te laank duurde vruug k deur: ”Mouten je ze eerst nog dood kniepen?” ”Nee man zee ze”, terwiel ze zoch omdraaide, ”ik mout kieken of ik ze bieten kin, ze haar gain tanden in de mond en begripvol gaf k heur nog mor even wat tied om de juuste te vinden. Dou k den bie de kassa s kwam heb ik altied weer de stoere keus in welke riege ik goan mout en kais steevast de verkeerde. k Was sikkom aan beurt veur mie ston de worst moordenoar om oaf te rekenen en den was ik aan beurt. t Begon mit de kassarol dai was op en t kassa wichtje mos der eerst een naaie in doun. Dou dat kloar was en ze de boodschoppen s kant haar woarbie mie opvuil dat der gain dreugde worst bie was begon de vraauw allemoal klaingeld oet te tellen. ”Joa den bin ik dat mooi kwiet”, zee ze en ze laagde mie zunder tanden tou. Dou k den oafrekend haar en t karregie terug schoven haar in de riege ging ik met een daipe zucht in de auto zitten en nam telefoon aan dai oafging… De vraauw was der veur. ”Kist ook nog een pakje liga mit nemen”, zegt ze ”leutje jong komt t weekend bie ons…”

Deur Cor Uildriks